این روزا وسط خواب و بیداری و خیالات درهم، وسط دلتنگیها و نبودنهات، بارها و بارها و بارها از خودم میپرسم :
سهم من از ندیده شدن ...از صبوری ... از انتظار ... تنهایی ... ازدوست داشتن تو در سکوت .... از این همه مهر بی ادعا و بی پاسخ.... از این همه گشتن و نیافتن چیست ....
سهم من از دیدن تو٬ شاید تنها تغییر ذائقه ای ابدی بود و نخواستن آنچه جز توست ....
و خواستن تو که بودن در قاموست نیست ...